Είπα τον έρωτα την υγεία του ρόδου την αχτίδα
Που μονάχη ολόισα βρίσκει την καρδιά
Την Ελλάδα που με σιγουριά πατάει στη θάλασσα
Την Ελλάδα που με ταξιδεύει πάντοτε
Σε γυμνά χιονόδοξα βουνά.

Οδυσσέας Ελύτης

Πέμπτη 30 Αυγούστου 2012

Ξωτικά



Σε οποιαδήποτε εξόρμηση μου ……σε κάποια πλαγιά του Πράσινου ….. κωπηλατώντας στο Γαλάζιο….. ΠΑΝΤΑ  θα στριφογυρίσει στο μυαλό μου μια μελωδία   ΠΑΝΤΑ διαφορετική …
δεν ξέρω  από τα βάθη του υποσυνειδήτου πως ξεπετάγεται…… αλλά σαν ξωτικό «στοιχειώνει»  τις εικόνες μου….
αυτές οι τέσσερις  μέρες στις ακτές της Θεσπρωτίας…  ξετυλίγονται σε 3,55 λεπτά μελωδίας…. Τέσσερις μέρες τις κρατώ βαθειά μέσα στην ψυχή μου και όπως λέει και …ο Σωκράτης …..

« ….μέσα στα ρούχα μου σε κρύβω σαν φωτιά
να 'χουν να λεν πως δε σε γνώρισα ποτέ…..»
                                                                “Τα Ξωτικά”  Σωκράτης Μάλαμας

Τα Ξωτικά λοιπόν ….με «περιτρυγύριζαν»…. Τα Ξωτικά σιγοτραγουδούσα…
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου