Κύκνειο Άσμα

Περασμένα μεσάνυχτα με τα φώτα της πόλης να με εγκαταλείπουν σιγά σιγά. Μαζί αποτραβιούνται και οι ήχοι αυτής της μεγαλούπολης, με στερνούς, αυτούς κάποιον ακάματων μηχανών που αντηχούν στην δυτική άκρη  της Ελευσίνας. Ξάφνου όλα θαρρείς σωπαίνουν και το μόνο που “χαράζει” την σιγή είναι ο ρυθμικός ήχος του πεταλιού, με τον αναβάτη του ποδηλάτου να πασχίζει ν’ αφήσει πίσω του μια ανηφοριά και μπρος  του να βρει τον προορισμό.

  Μες στο σκοτάδι που τώρα με σκεπάζει ξεπετάγονται εικόνες και βιώματα. Με ταξιδεύουν πολύ μακριά από δω …εικόνες στον παραλιακό δρόμο με τα πλατάνια, στην πόλη που με προίκισε με μνήμες.

Στα Πλατάνια της Ηγουμενίτσας οπού διάσπαρτα ήταν κάποια καταστήματα με πολύχρωμες  επιγραφές κι αφίσες με προορισμούς,  τα εξωτικά τα μέρη. Τότε που οι λέξεις διαδίκτυο , on-line δεν υπήρχαν. Τότε που η λέξη ..... “Ηλεκτρονικό”….δεν  έμπαινε μπρος τους, δεν κάλυπτε τις λέξεις κράτηση, εισιτήριο …ταξίδι…όνειρο…..ζωή. Τότε που, από  αυτά τα πολύχρωμα πρακτορεία ταξιδιών έβλεπες να ξεπετάγεται κάποιο άτομο κάθε φορά που εμφανιζόταν ένα αυτοκίνητο με …ξένες.. πινακίδες και με ότι γλώσσα γνώριζε διακοσμημένη με ελληνική χροιά, τους πρόσφερε την καλύτερη λύση για ένα ταξίδι στο μακρινό εξωτερικό, εισιτήρια με τα πλοία της γραμμής για Ιταλία.

   Στα πρακτορεία ταξιδιών που μικρός τότε κοντοστεκόμουν, χάζευα τον κόσμο με τα φανταχτερά αυτοκίνητα και ρούχα, να στέκονται στον πάγκο του γραφείου για να βγάλουν το εισιτήριό τους για μακρινές άγνωστες χώρες, περισσότερες ακόμα από τις μικρές σημαίες που κοσμούσαν τον πάγκο και τα τραπέζια του γραφείου.

  Εκεί η ματιά του άβγαλτου ταξιδευτή στεκόταν σε αφίσες και φυλλάδια μεγάλων πολυτελών πλοίων. Η ματιά του “σάλπαριζε” μαζί τους προς άγνωστους εξωτικούς προορισμούς και το επίθετό εξωτικός για τα μάτια ενός παιδιού στις αρχές του 1980, προσδιόριζε λιμάνια όπως το Μπρίντεζι, το Μπάρι, την Αγκόνα και από κει;…… όλο τον κόσμο.

   ....παράξενο μα μια από αυτές τις αφίσες με οδήγησε τώρα μέχρι εδώ

Αναδημοσίευση: seazoom.org

Τυπωμένες στην μνήμη μου εικόνες, στοιχειωμένες σαν κάθε απραγματοποίητο όνειρο, γιατί τότε αυτά τα δύο πλοία  δεν έδεναν στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας, έφευγαν για να πιάσουν στον υπόλοιπο κόσμο από την Πάτρα. Μόνο μια φορά θαρρώ, όταν πιά είχα χαράξει την δική μου ρότα, φευγαλέα ένα από αυτά είχα  αντικρύσει να μπαίνει στο κόλπο τις Ηγουμενίτσας. Δεν ανταμώσαμε και ο αδίστακτος ο χρόνος ξεθώριασε τις αφίσες, τις εικόνες, άπλωσε στρώσεις σκουριάς στην λαμαρίνα μα και στο κορμί. Πορεία κοινή; δεν ξέρω μα με το ένα από αυτά, που στροβιλίστηκε στις μοίρας τα τερτίπια, έμελλε τώρα να διασταυρωθούν οι ρότες μας.

 Ήρθα εδώ στο κόλπο της Ελευσίνας για να ανταμώσω F/B Mediterranean Sky. Γερμένο να το πνίγουν τα σκοτεινά νερά της λήθης, μα  ο άλλοτε  "όμορφος κύκνος" της ναυσιπλοΐας και των ονείρων μου αντέχει ακόμα, εκπέμπει μισοβυθισμένος το στερνό άσμα πριν χαθεί για πάντα στο βυθό της λησμονιάς. 

  Στάθηκα λίγα μέτρα μακριά από το Mediterranean Sky, την ώρα που τα γαλήνια νερά της χαραυγής “έστρωσαν” το διάβα για να κάνουν ρεσάλτο πάνω του τα όνειρα, οι μνήμες, η παιδικότητα μου. Με τα χρώματα της αυγής “μπάρκαραν” μαζί του. Άρχισαν να διατρέχουν τα καταστρώματα, αντάμωσαν με την ψυχή του σκαριού, μαζί βιράρανε καδένα, σπρώξανε στο ολοταχώς τον τηλέγραφο της μηχανής, σαλπάρανε ξανά….ταξίδι στο όνειρο…τον κόσμο, σχίζοντας τα κύματα του χρόνου, καβατζάρανε πέρα από την πραγματικότητα, την λησμονιά και ξανοίχτηκαν στα πέλαγα του ονείρου. Μεσοπέλαγα απ του λεβάντε  την μεριά μας βρήκε και ο Ηλιάτορας. Μαζί με τις ακτίνες του έστειλε τον απηλιώτη του να φυσήξει ανάμεσα στα καταστρώματα, τους ιστούς,  τα ρέλια,  να σμίξει με αλλοτινές  φωνές και ήχους και να φτάσουν εδώ στην άκρη του γιαλού σαν μελωδία την αυγής, στερνό άσμα ενός σκαριού.

Πηγή Πληροφοριών:  seazoom.org 

Διαδρομή:

 ...τα γαλήνια νερά της χαραυγής “έστρωσαν” το διάβα για να κάνουν ρεσάλτο πάνω του τα όνειρα, οι μνήμες, η παιδικότητα μου....

"...μας βρήκε και ο Ηλιάτορας και με τις ακτίνες του έστειλε τον απηλιώτη του να φυσήξει ανάμεσα στα καταστρώματα, τους ιστούς,  τα ρέλια,  να σμίξει με αλλοτινές  φωνές και ήχους και να φτάσουν εδώ στην άκρη του γιαλού σαν μελωδία την αυγής, στερνό άσμα ενός σκαριού."

Μαυροβιρός

  Αρτηρίες καθάριων υδάτων που αναβλύζουν απ τα σπλάχνα των βουνών,  με μια αέναη κίνηση που προσφέρει Πνοή, Ζώη  στον Τόπο και στους σκληροτράχηλους κατοίκους της Γης των Θεσπρωτών.

 Ροές που  υπακούοντας πιστά τις βουλές (νόμους ) της Μητέρας Φύσης  παραμερίζουν βουνά, σμιλεύουν βράχους σχηματίζοντας φαράγγια, ρεματιές. Κάπου εκεί Γη, Ύδωρ, Μύθος ανακατεύονται, στροβιλίζονται και σχηματίζουν της βίρες, τις “κολυμπήθρες” των Νυμφών και των Νεράιδων. 

 Σε μια τέτοια  βίρα  θέλησα να βρεθώ, δίπλα στο Κρυονέρι (Λίμποβο), αναλαμβάνοντας και μια αποστολή σαν αλαφροΐσκιωτος πιστός, ακόλουθος των πνευμάτων του νερού. Στο Μαυροβιρό λοιπόν να ξορκίσω…. μια φήμη…..

Όπου και να ρωτούσα για το όνομά του ε ξωτικού αυτού μέρους έπεφτα πάνω σε ένα κακό…..μαύρο μαντάτο, που πότιζε αυτό τον τόπο.

.......Εκεί μέσα είχε χαθεί ζωή και η θλίψη έντυνε με μαύρα αυτή την βίρα!!!.....

Υποψιαζόμουν όμως ότι κάτι διαφορετικό είχε συμβεί….και δεν είναι άλλο από τις φοβέρες που ξεστόμιζαν οι γυναίκες του Λιμπόβου για να φοβερίσουν τα βλαστάρια τους!!! Μάνες που σκιάζονταν να πάνε τα παιδιά τους να κολυμπήσουν στα νερά, μη τυχόν τα χάσουν !!! Περισσότερο μη κανένα τους Νεραιδοφιληθεί, μη Νύμφες τα πάρουν στην δροσερή αγκαλιά τους….Ξωτικά τα σύρουν σε τρελό χορό μέσα στα κρυστάλλινα νερά.

 Εκεί βάδισα λοιπόν λίγο πριν την είσοδο του Χωριού, πήρα την στράτα για τον Μαυροβιρό. Στάθηκα πλάι, του ιδίοις όμμασι να καταλάβω… την δόλια μάνα φυσικά, που μπρος σε αυτή την ομορφιά, το νερό, το φως, τον ήχο φοβόταν για το παιδί της. Περισσότερο όμως να απολαύσω με το δικό μου βλαστάρι!!! αυτήν παραδεισένια ομορφιά, να τον μυήσω και αυτόν σε αυτές τις ομορφιές, στα μέρη που γεννιούνται οι Μύθοι οι Νεράιδες οι Νύμφες...εκεί που αναβλύζει το Όνειρο, αναδύεται η Ομορφιά, αντηχεί  η Ηρεμία που σου προσφέρει η Φύση.

Μαυροβιρός το όνομα του, επίγειος παράδεισος η τοποθεσία του, και μια κολυμπήθρα μύησης στις άγνωστες Ομορφιές της Θεσπρωτίας για όλους εσάς που θέλετε να βρεθείτε εκεί.   

Πληροφορίες μετάβασης:

Οι Βίρες της Μύησης

Η μύηση 

Με την ευκαιρία επισκεφτείτε το χωριό του Καλόγερου Σαμουήλ…. το Κρυονέρι (Λίμποβο), και το Λαογραφικό του Μουσείο… περπατήστε μέχρι το παλαιό νερόμυλο και δροσιστείτε στον μικρό καταρράκτη που σχηματίζεται πλάι του…